کاوش موضوع ناهمسانگردی

ناهمسانگردی خاصیت ماده ای است که به آن اجازه می دهد برخلاف همسانگردی در جهات مختلف خواص متفاوتی را تغییر دهد یا به خود بگیرد. هنگامی که در محورهای مختلف اندازه گیری می شود، می توان آن را به عنوان تفاوت در خواص فیزیکی یا مکانیکی یک ماده (جذب، ضریب شکست، هدایت، استحکام کششی و غیره) تعریف کرد. برای مثال برای بدست آوردن UTS (Ultimate Tensile Stress) در مواد همسانگرد مانند فولاد و ... می‌توان از آزمایش‌های کشش استفاده کرد. در این آزمایشش دو طرف ماده همسانگرد را به دو فک دستگاه می‌بندند تا زمانی که از هم گسیخته و شکسته شود و این تنشِ ماکسیمم را برای تمام جهات مورد قبول قرار می‌دهند، اما در مواد ناهمسانگرد این اتفاق نخواهد افتاد. اگر خصوصیتی به جهت‌گیری آن در فضا بستگی داشته باشد، آن خصوصیت ناهمسان‌گرد (انیزوتروپ) است. توابع تانسوری ناهمسان‌گرد هستند. در مواد همسانگرد دانه‌ها عموما در جهات مختلف قرار گرفته‌اند اما در مواد ناهمسانگرد دانه‌ها در یک جهت قرار دارند که باعث می‌شود خواص در آن جهت با جهت‌های دیگر متفاوت باشد. یک مثال از ناهمسانگردی، نوری است که از یک قطبش دهنده عبور می‌کند. دیگری چوب است که به دلیل عدم یکنواختی جهت دانه‌ها (دانه در یک جهت یکسان است نه در همه جهات) در امتداد دانه آن راحت تر از روی آن تقسیم می شود. مواد همسان‌گرد و ناهمسان‌گرد: مواد همسانگرد به موادی گفته می‌شود که خاصیت‌های آن از جمله ضریب پوآسون و مدول کشسانی و ضریب هدایت حرارتی و … مستقل از جهت می‌باشد. به زبانی دیگر مواد درصورت همسانگردبودن حتماً همگن اند ولی خلاف این مطلب همواره درست نمی‌باشد. به صورت کلی در تعریف خواص حرارتی و مکانیکی مواد همسانگرد تنهایک ضریب پوآسون و مدول کشسانی، ضریب هدایت حرارتی ضروری است. مواد ناهمسان‌گرد نیز موادی اند که خواص آن‌ها در جهت‌های مختلف تغییرمی‌کند و برای تحلیل این مواد باید خواص آن را در جهات مختلف بیان کرد. در مواد همسانگرد خواص در تمامی جهت‌ها یکسان می‌باشد؛ بنابراین بینهایت صفحه تقارن برای خواص مواد موجود است.... بیشتر در ویکی پدیا